Het mooiste dat je kunt worden is jezelf
Wist je dat alles valt ter herleiden naar de manier waarop jij je met jouzelf verbindt? Of je met alle delen in jouzelf durft te verbinden en tot welke diepte je durft te gaan? Deze verbinding heeft invloed op hoe je de dag start en afsluit. Het heeft invloed op hoe je zakelijke handelt tot hoe kinderen op jou reageren.
Aan jouw relatie met jezelf, met het leven, met alles om jou heen, ligt een bepaalde vorm van verbinding ten grondslag.
Wanneer je écht in contact bent met jezelf, de dingen op jouw eigen natuurlijke wijze doet, je eigen flow, dan ervaar je verbinding.
Deze staat van zijn vraagt om je bewust te zijn van jouw eigen interne obstakels. Jouw vroegkinderlijke programmering en de bereidheid deze aan te kijken en te doorvoelen. Wanneer deze verbinding er met jouzelf is, kan je die op eenzelfde wijze met je omgeving aangaan. Het leven is een feestje als je durft! Ook wanneer je je verbindt met de pareltjes in jouw duisternis.
OPGROEIERS
Kind van
‘Ach ze deed wat ze kon‘ of ‘Als ik die dingen niet meegemaakt had, had ik nu nooit zo sterk op eigen benen gestaan‘. Beiden hoogstwaarschijnlijk waar. Een prachtig harnas dat je hebt aangetrokken (beschermingsmechanisme), waardoor je de tijd hebt doorstaan. Maar dient het je nu nog? Draagt het bij aan de mens die jij ten diepste voelt te zijn? Voel je je vrij om te huilen alsof niemand kijkt, te schaterlachen zonder gêne en lief te hebben alsof je hart nog nooit gebroken is? Nee?
Laten we verbinden.
Ik kijk met je mee. Ondersteun je door samen met jou vanuit een andere hoek naar de situatie en/of uitdaging te kijken. Ik doe dit in eerste instantie bij jou, naast jou, samen met jou. Face to face in het echte leven, in verbinding.
Opvoeder
De dag dat je moeder werd stond de wereld even stil. Alles hield op met bestaan, alleen jij en je kind waren er nog. Overweldigd door emoties van een puur, rauw oerinstinct of misschien juist wel overdonderd door het besef welke verantwoordelijkheid je nu zo in je schoot geworpen kreeg. En dan kan dat samen opgroeien ook nog eens de nodige hobbels met zich meebrengen. Van nachten niet slapen, tot de eerste verliefde vriendjes over de vloer. Waar begrens je? Hoe bevorder je? En waarom en met welk resultaat doe je dat nou eigenlijk?
Laten we verbinden.
Ik kijk met je mee. Ondersteun je door samen met jou vanuit een andere hoek naar de situatie, het kind en/of jullie dynamiek te kijken. Ik doe dit in eerste instantie bij jou, naast jou, samen met jou. Face to face in het echte leven, in verbinding.
Professional
Als pedagoog, leerkracht of andere kindgerichte professional heb je gedegen kennis van de psychologische-, cognitieve- en morele ontwikkeling van kinderen. En beschik je zelf over de nodige pedagogische-, didactische- en sociale vaardigheden. En toch lijkt het de laatste tijd of misschien zelfs de laatste jaren alsof je voor lastigere kwesties komt te staan dan voorheen. Gedrag dat je niet kan plaatsen, ongemakkelijk onderbuikgevoel en vragen waar je met je collega’s niet uitkomt.
Laten we verbinden.
Ik kijk met je mee. Ondersteun door samen met jou vanuit een andere hoek naar de situatie, het kind of groepsdynamiek te kijken. Ik doe dit in eerste instantie bij jou, naast jou, samen met jou. Face to face in het echte leven, in verbinding.
Opvoeding is de laatste decennia drastisch veranderd. Waar vroeger vooral een autoritaire opvoedstijl gebruikelijk was, waarbij de ouders de baas waren, een vaste set aan regels nageleefd werd en een kind zijn of haar gedrag voornamelijk aanpaste ter voorkoming van straf; heeft men tegenwoordig -gelukkig- geleerd dat opvoeden veel meer is dan het kind de mogelijke straf laten ontwijken.
Daarnaast leven we in een tijd dat kinderen veel gevoeliger zijn. En dan hebben we het niet over de fysieke- of mentale gevoeligheid. Maar over ‘de gevoelige antennes’ die kinderen tegenwoordig hebben. Als jij het één zegt, maar van binnen iets anders voelt, zijn jouw woorden loze inhoud voor hen. Zij prikken hier feilloos doorheen.
Gevolg; opvoeden in deze tijd is fucking lastig!
Tot nu toe is er naar mijn weten nog geen baby geboren met een digitale of papieren handleiding erbij, waardoor je precies weet waar je de aankomende 18 jaar op moet letten, helaas! Het is dan ook geen kwestie van sec opvoeden. Jullie doen aan samen opgroeien. Jij als ouder, verzorger, begeleider én als kind. Jullie leren samen de kneepjes van het leven.
It takes a whole village to raise a child
Opgroeien deed je vroeger als ouders dan ook niet alleen met je kinderen. Er was een heel netwerk. Opa’s, oma’s, broers, zussen, ooms en tantes, buren, vrienden en leerkrachten. Als het dus even niet goed ging, was er altijd wel iemand die het van je overnam. Je groeide samen op en leerde van elkaar. Die draagkracht en draaglast is tegenwoordig enorm uit balans.
In een tijd waar tweeverdieners binnen een gezin de norm is geworden, de administratieve rompslomp van de onderwijsinspectie geprioriteerd wordt ten aanzien van het welbevinden van een leerling, rust wordt ingebouwd met een iPad, gevoelens worden geblokt met een swipe en de digitalisering de menselijke verbinding nog nooit eerder zo heeft verarmd, zoeken we met het water tot aan de lippen naar houvast buiten onszelf.
Het zoeken, proberen, willen en ondernemen hoort dan ook allemaal bij het opgroeien. Voor zowel de volwassene als het kind. En daar waar vroeger de village was om de draaglasten te delen en jouw eigen draagkracht weer ter versterken, zijn daar nu de coaches. Natuurlijk Jolien helpt jou om de balans, de harmonie en het plezier van samen opgroeien weer te integreren in jouw leven met kinderen.