Je darmen leven een eigen leven! En zijn DE factor in jouw denken en voelen!

Wat zeg je nou? Nou dit…
Het woord ‘gevoel’ kun je eigenlijk wel scharen onder een containerbegrip, het heeft meerdere betekenissen. Zo noemen we het gevoel uit je bovenkamer emotie. Terwijl intuïtie en instinct daar juist niet te vinden zijn. Emotie, intuïtie, instinct. Allemaal gevoel.

Hoe dan!?
Het woord gevoel wordt in allerlei vormen gebruikt:
‘M’n gevoel zei dat het niet goed zat’
‘Een gevoelige snaar raken’
‘Het voelt goed’
‘Ik voelde dat ik weg moest’
‘Het aan zijn water voelen’
Uitspraken om te verduidelijken dat we niet ons verstand bedoelen, maar daar komen dit soort ‘gevoelens’, theoretisch wel vandaan. Althans… Hierover straks meer.
Dit verstandelijke, aangeleerde gevoel heet emotie.

Emoties ontstaan onder andere door hoe je over zaken denkt,
door je overtuigingen.

En die overtuigingen hebben weer invloed op je gedrag, ze geven betekenis aan de wereld om je heen. Ze staan aan de basis van een gevoel. Zo kan jij bijvoorbeeld blij worden van de winter, maar je buurvrouw niet. Jij denkt: “Ah heerlijk de geur van de openhaard, kaarsjes thuis weer aan en het kerstfeest” En je buurvrouw denkt: “Getver, winter, dikke onhandige kleding, vieze natte boel buiten en weer lang in de file.”
Ieder creëert (op verschillende manieren!) een eigen overtuiging bij een situatie. En vanuit die overtuiging ontstaat emotie. De situatie zelf is dus niet eens belangrijk. Maar wel het idee, de gedachten, de overtuiging die jij er zelf aan hebt gegeven met gebruik van je koppie. Én… je buik!

Intuïtie

Ook wel omschreven als een instinctief gevoel, een inzicht zonder nadenken,
een buikgevoel.
Een gevoel dat je niet kunt verklaren door te zien, horen, proeven, ruiken of fysiek voelen. Een gevoel, intuïtie, dat je oppikt uit de energie om je heen, uit je bewustzijn. Je denkt bijvoorbeeld zomaar uit het niets aan een oudoom die je al lang niet gesproken hebt en plots belt hij op, precies op dat moment. Of, zoals ik onlangs heb meegemaakt; je ziet iemand lopen, je blijft kijken, je gevoel (yup! Je intuïtie dus!) zegt dat je haar moet aanspreken en later blijkt dat zij een heel belangrijk persoon in je leven wordt.

Instinct

Instinct is een soort primitieve, aangeboren oervorm van intuïtie. Een automatische reactie op prikkels uit de omgeving. Het is het voorvoelen van gebeurtenissen en vanuit een reflex daar naar handelen. Ervaring, vanuit bijvoorbeeld je overtuigingen, speelt he-le-maal géén rol hierin. Het is niet aangeleerd. Zo duik je bijvoorbeeld ineen bij het schrikken van een onverwacht hard geluid en grijpt een pasgeboren baby je vinger stevig vast als je zijn of haar handpalm aanraakt.
Zal ik je nu het addertje onder dit gevoelige grasmatje vertellen?

Breinbaasie

Jarenlang werd gedacht en ‘wetenschappelijk bewezen’ dat het brein de leidende en sturende factor achter ons gehele handelen was; lopen, praten, voelen, poepen, plassen en ga zo maar door. En dat onze darmbacteriën (microben, allen bij elkaar darmflora genoemd) de voedselverwerking regelden. Eten tot poep verwerken.
Maar hé! Daar komen ze toch een partijtje van terug. Wat blijkt…
Ons brein en darmen ouwenelen heel wat af met elkaar en daarin zijn de darmen regelmatig het baasie.

Onze darmflora, letterlijk miljarden vriendjes, blijken de werking van onze hersenen te beïnvloeden. Ons denken én ons voelen (Dr. Ad Masclee, Trimbos, 2015). Het is zelfs zo dat we psychisch ziek kunnen worden als onze darmflora-vriendjes met elkaar overhoop liggen. En andersom werkt het net zo. Hoe we denken en doen heeft weer invloed op de werking van onze darmen. Of beter gezegd, ons hele gesteldheid.

Buikbrein

Dr. Ad Masclee spreekt zelfs al over het buikbrein en het hoofdbrein! Ze bevatten ieder evenveel zenuwcellen, waardoor de darmen zelfstandig kunnen functioneren.
Interesse in een luguber weetje?

Zelfs als de connectie tussen de darmen en het brein volledig is afgesneden, blijven de darmen zelfstandig werken! Deze verbinding, maar dus ook die eigenwijze zelfstandigheid van jouw meters lange slurf achter je navel en de nog net aan één kilo wegende massa in je schedel, wordt ook wel de darm-hersenas genoemd.

Je buik is dus echt, feitelijk jouw tweede brein!

Blij-Buik-Brein

Misschien heb je weleens gehoord van het gelukshormoon? Of denk je nu, “doe mij daar maar een portie van!” Komt dat even goed uit. Jij hebt jouw eigen happy-gevoel-fabriekje gewoon in je eigen buik. Dat fabriekje zorgt ervoor bij het aanmaken van het gelukshormoon, je je minder snel afgewezen voelt, freakin betere concentratie hebt, het gevoel hebt alles -nou ja, in ieder geval veel- aan te kunnen. En voor de grote mensjes onder ons, ook een prettige invloed heeft op je libido.

Dit stofje heet serotonine
en wordt voor maar liefst 90% in je buik aangemaakt!

Wel op enige voorwaarden. Jammer… dacht je er net makkelijk vanaf te komen, niet dus. Het is namelijk afhankelijk van de hoeveelheid en diversiteit aan microben in je darmen. Je weet wel die miljarden vriendjes. En jij kan met jouw eetgedrag deze vriendjes een feestje laten bouwen. Je super happy voelen, focus hebben en houden en alle andere voordelen gaan genieten met je dan, als-een-tierelierende-werkende serotonine fabriek. Gewoon in jouw eigen buikbrein. Jij bepaalt dus met dat wat jij in je mond stopt, hoe je je voelt. Of hoe je je gaat voelen. Zéker op langer termijn. En neem van mij aan, dat feestje wil je echt!

Feest of uitvaart?

Dit zijn van die feestje die je wil blijven supporten. Door dit feestje slaap je beter en krijg je een geheugen als een olifant. Helaas kan dit feestje grof onderbroken worden en kan zelfs helemaal afgebroken worden en leiden tot een darmflora-vriendjes-uitvaart bij het gebruik van bijvoorbeeld antibiotica, alcohol, het eten van suiker, kunstmatige zoetstoffen of transvetten en bij overmatig gebruik van gluten (bij velen is zelfs het minimaal nuttigen van gluten al catastrofaal) of bij het volgen van een dieet rijk aan dierlijke eiwitten. Wat naast de hoeveelheid aan stinkende scheten, opgezette buik en een combinatie aan verstopping en diarree, weer resulteert in slechte concentratie, vergeetachtigheid, innerlijke rusteloosheid, vermoeidheid, tics, slecht slapen, depressieve gevoelens en stemmingswisselingen. Maar ook stijfheid, gewrichtspijn en vreetbuien kunnen hiermee gepaard gaan. Tja, het is maar waar je zin in hebt.

In de klas

Nu je dit zo leest, nu je dit weet, hoe denk je dat een kindje bij mij in de klas zich ‘voelt’ na het eten van zijn of haar pauzehap om 10 uur? Een pauzehap in een heel gezellig Dora trommeltje. In het ene vakje een Liga Milkbreak, in het andere vakje een pakje Fristi. Na een ontbijt thuis van twee sneetjes casino wit, één met vruchtenhagel en één met chocopasta, weggespoeld met thee met twee klontjes suiker?

Deze lekkere wiebelkont van me, spring in het veld, met soms een flinke woede-uitbarsting, maar na de lunch eigenlijk te vermoeid is om nog door te pakken…

Wil je meer lezen? Onderstaande websites kunnen daarbij helpen.

https://www.trimbos.nl/…/e3b2b228-3c40-4788-8e2f-1fff392f21…

https://www.darmgezondheid.nl/darmgezondheid/darm-en-brein/

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26760398

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6704080/

https://chriskresser.com/is-it-the-terrible-twos-or-is-it-a…

Aanbevolen artikelen