Potverdikkie jongens…
Al vier dagen het nieuwe jaar in en ik heb nog niets mij van laten horen!
Het waren dan ook lekker gevulde dagen. Samen met mijn duo-collega de klas op zijn kop gezet en opnieuw ingericht. En plannen gemaakt om met de kinderen aan de slag te gaan met het nieuwe thema. Thuis de kasten en koelkast uitgemest want hé, gelieve geen triggers met Dry January. ’s Avonds met nog een laatste appelflap op de bank met een boek en mijn laptop, lezen over goede voornemens.
Wat is dat toch met goede voornemens op stipt één januari?
Een goed voornemen staat voor iets dat je wil gaan doen, een bedoeling, een doelstelling, een intentie, een ontwerp, een plan, een afspraak met jezelf. Een nieuw jaar ziet er dan op papier als hét perfecte moment uit. Een frisse start, nieuw hoofdstuk, nieuwe kansen, hoppa we gaan ervoor! Prima mindset! Maar waarom niet op één april, zeventien augustus, of drie december? Of zoals ik deed met de officiële lancering van Natuurlijk Jolien op negentien november?
Afijn, als ik zo naar mijn omgeving kijk en luister, vallen mij duidelijk twee kampen op.
- Kamp één; ‘Hé gelukkig nieuw jaar! Laten we gruwelijk aan de bak met onze goede voornemens! Wat zijn de jouwe?’
- Kamp twee; ‘He gelukkig nieuwjaar! Houd op over goede voornemens. Deze zijn standaard gedoemd om te mislukken, werkt toch niet.’
Voor beide kampen is wel iets te zeggen. Want een ruime meerderheid van de Nederlanders maakt goede voornemens. Waarvan helaas uit statistieken blijkt dat een derde daarvan het maar volhoudt. Nu kan ik je allerlei tips gaan geven *gááááápppp* over hoe jij bij die 33% gaat horen en je voornemen waar gaat maken, maar dat doe ik dus lekker niet, Google staat er vol mee.
Ik kan het namelijk niet helpen…
I’m a sucker voor goede voornemens en challenges!
Challenges!? ‘Oh Jo, ga je nu een bak ijsblokjes over jezelf heen gooien hartje winter of een lepel kaneel naar binnenwerken en jezelf filmen!?’ Nee nee, wees gerust. Een challenge is in principe een uitdaging, een test, een proef, een middel om een doel te behalen, een persoonlijke drijfveer.
Een challenge vanuit de omgeving (zoals de Icebucket- of cinnamon challenge) is gericht op het behalen van een doel voor die omgeving. Het kan wel als een eigen doel aanvoelen. Maar het blijft een opgelegd, of eigenlijk door jouzelf opgelegd doel. Kan hartstikke tof zijn! Maar het kan ook een enorm ego dingetje zijn. Ik en mijn vriend zijn daar het levende bewijs van, hehe. Als ik ook maar even het idee krijg dat hij zegt ‘Oh maar dat lukt jou echt niet’, en hij wéét dat ik dan dan sky high op de kast zit (!!!) komt er bij mij al bijna stoom uit mijn oren van alle radartjes die aangaan en voelsprieten die uitgerold worden om het tegendeel te bewijzen.
Note to Self: goed voornemen om mij niet meer zo te laten triggeren door hem!
Maar het kan ook anders… Challenge jezelf!
Persoonlijk leiderschap betekent namelijk ook dat je jezelf kan challengen. Want wie is er nou de verantwoordelijke!? Yup… jijzelf dus!
Wanneer je deze stap zet, is het wel aan te raden een gebied te kiezen dat je ‘lekker ligt’. Iets waar je al gepassioneerd over bent, waar je hart ligt. Opgezet vanuit intrinsieke motivatie. Oeps, glipt er nu toch een tip doorheen.
Ben jij een Bokito in de fitness en wil je jezelf uitdagen tot een bredere schouderpartij? Dan heb je zo een top challenge voor jezelf te pakken! En hoogstwaarschijnlijk een voornemen die je dik gaat waarmaken.
Maar ben jij een Jolien, met de sportieve, motorische vaardigheid van een amoebe en challenge je jezelf om minimaal vier keer per week, jezelf met een Himalaya berg aan tegenzin naar de sportschool te slepen? Dan is de kans groot dat je een maand van je tijd weggooit en eind januari de dikste Blue-Monday ever te pakken hebt.
Natuurlijke voeding, -ouderschap, onderwijs, bewustwording, duurzaamheid, compassie en gewoonweg een happy healthy life zijn allemaal zaken die mij enorm boeien!
(Oké oké, wijn, gezelligheid en tapas ook. Maar die passen niet in deze babbel)
En daar zat ik dan…
Met mijn broeksknoop los, poedersuiker op mijn wang door de zojuist genomen veel te grote hap, van de door mijn opa gebakken veel te vette -achttiende ofzo- appelflap. Met het idee dat een Irish Coffee erbij best lekker zou zijn!?
M’n PDS (prikkelbaar darmsyndroom) houd mij al weken ’s nachts wakker door al het rare ‘feest-eten’ en dat in combinatie met veel werken, zorgden ervoor dat ik er nou niet bepaald flatteus bij liep.
Lekker voorbeeld ben je Jo, met je Natuurlijk Jolien!
Tja, ook ik ben maar mens. Maar weet wel dat ik dit niet meer wil! Ik pak de draad weer op. En eigenlijk is dit dan ook niets meer dan een hééééééél lange intro om mede te delen dat ik mijzelf challenge met zowel Dry-January als de Sugar Challange.
Jaren geleden meegedaan met de Sugar Challenge. Een maand zeer strikt geen suikers eten. Niet die van koekjes, snoepjes, brood, crackers en pasta, maar ook niet die toegevoegd zitten in allerlei pakjes en zakjes. Nu ben ik al niet van de pakjes en zakjes, maar je zal versteld staan waar het allemaal in zit! Lekker healthy een hummus spread op je rijstwafel? BAM! Draai je het bakje om staat erop het etiket ‘suiker’ tussen de ingrediënten. Hoe dan!!!???
Hoe bewust ik mij ook ben van goede voeding voor mijn body en mind, deze challenge zette mij destijds weer even op scherp. Het liet mij ervaren hoe zo een suikerverslaving er weer insluipt en wat je je toch heerlijk voelt als je daar weer vanaf bent! En wat ook niet heel vervelend is… Het laat vet smelten als sneeuw voor zon! Destijds was ik binnen vier weken al mijn oliebollen vetjes én een kilootje extra kwijt.
Mijn jaar start dus met twee challenges en het voornemen om weer lekker -iets minder strak dus- in mijn vel te zitten en een voorbeeld te zijn voor mijn leerlingen, mijn gezin en alle volgers en cliënten van Natuurlijk Jolien!
Kom maar op 2020!!
En?
Ben jij van kamp één of kamp twee?
Nog een leuke challenge op de plank staan?
